همکاری گسترده چند کشور در چند نقطه جهان با چین، می تواند باعث سقوط امپراتوری امریکا در جهان شود.
چین نمی تواند با کشورهای همسایه ایران، قرارداد خیلی خوب ببندد، زیرا آنها کم و بیش تحت نفوذ امریکا هستند.
ایران نمی تواند با استعمارگران غرب کنار بیاید زیرا آنها فقط مستعمره شدن کامل ایران را می خواهند.
نفوذ نظامی چین و روسیه در این منطقه می تواند باعث ایجاد معادله جدید برای خروج نظامی آنها در مقابل خروج نظامی امریکا از این منطقه شود.
اگر ایران قطب صنعتی تجاری در منطقه شود، می تواند درآمدی بیش از فروش میلیون ها بشکه نفت در روز داشته باشد.
ایران می تواند کارخانه های تولید و مراکز اقتصادی مشترک و بسیار متنوع با چین در ایران و چین داشته باشد.
در این حالت سفارش کالا به قطب مشترک ایران و چین آسان تر و ارزانتر از سفارش از چین خواهد بود.
بعلاوه فروش نفت ایران به چین یا فروش نفت به کارخانه ها و مراکز اقتصادی مشترک موجود در خاک ایران، گشایش بزرگی در اقتصاد دو کشور خواهد داشت.
با بررسی همه جانبه در همه موارد ممکن برای توافق ، می توان هر توافقی که به نفع هر دو کشور ایران و چین باشد را انجام دهند و این موضوع می تواند شامل همکاری نظامی و پایگاههای نظامی نیز بشود. حتی اگر پایگاه یا منطقه ای را در مدت معین اجاره بدهند ولی تمامیت ارضی ایران حفظ شود. مشکلی بوجود نخواهد آورد. منافع ملت های دو کشور می بایست در رأس امور قرار گیرند.
چیزی که فریاد امریکا را بیشتر بالا ببرد و البته منافع و تمامیت ارضی ایران را از بین نبرد بهترین راه برای تقابل با تحریمها و فشارهای امریکا خواهد بود.
امریکا ممکن است برای جلوگیری از انجام قرارداد، پیشنهادهایی به ایران یا چین بدهد تا از این قرار داد و همکاری جلوگیری کند ولی پیشنهادهای امریکا به ضرر هر دو کشور ایران و چین خواهند بود. پیشنهادهای امریکا در کنترل امریکا خواهد بود. حتی اگر امریکا پیشنهاد دادن پایگاه نظامی در کشورهای خلیجی را به چین بدهد ولی هر وقت امریکا اراده کند می تواند فعالیت پایگاه نظامی چین را محدود یا متوقف نماید و امریکا نشان داده است که پایبند توافقات نخواهد بود. بدیهی است که مستعمرات امریکا نیز زیر نظر امریکا عمل می کنند.
