سیستم معاویه با مردم و دشمنان در زمان ظهور و قبل از آن به پیروزی حکومت های مستقل منتهی نمی شود.
در روش امام علی (ع)، عدالت اجتماعی با مردم و مسئولین و بزرگان است.
اما در روش معاویه، دینار و شمشیر است که رؤسای قبایل را با دینار می خرید و اگر نپذیرفتند، سر آنها را با شمشیر قطع می کرد.
در روش معاویه پول نقش مهمی ایفا می کند و استعمارگران غرب پول بیشتری دارند.
لذا کشوری می تواند بر استعمارگران غرب پیروز شود که روش عدالت اجتماعی امام علی(ع) را در پیش گیرد.
اگر روش امام علی(ع) از جانب حکومت با مردم در پیش گرفته شود، انقلاب های نرم، مخملی یا رنگی از جانب استعمارگران غرب ناکام خواهد ماند و باعث اتحاد ملت با حکومت و حمایت ملت از حکومت می شود.
ترکیب دو سیستم هم به پیروزی نخواهد رسید.
مبارزه با فساد اقتصادی عمد و غیر عمد مسئولین داخلی و ایجاد عدالت اجتماعی، باعث حمایت ملی از حکومت می شود.
حکومت مستقل نمی تواند هم با نارضایتی گسترده ملت بجنگد و هم با استعمارگران غرب.
لذا تنها راه پیروزی، گسترش سیستم عدل امام علی (ع) در همه مفاصل حکومت و جامعه است.
