لذا کسی که به عزاداری امام حسین (ع) می رود ولی تلاشی برای ملت مظلوم نمی کند و در کنار آنها نمی ایستد و علیه یزید زمان اقدامی، حرفی یا نشری نمی کند، مساوی با بی طرفها در واقعه عاشورا است.
البته برخی شیعیان، به عزاداری امام حسین (ع) می روند ولی دانسته یا ندانسته با امریکا و دوستان و دیکتاتورهای مورد حمایت او همراهی می کنند. توجه داشته باشیم که عزاداری امام حسین (ع) نه امام را زنده می کند و نه باعث اعدام مجدد یزید می شود بلکه می بایست به دلایل قیام امام حسین (ع) توجه کرد و راه او را در پیش گرفت که همانا مبارزه با خودکامگی حاکمان ستمگر و دفاع از مظلومین و حقوق بشر بود.
همچنین ملت های غربی، ظلم و ستم حکومت های خود بر ملت های دیگر را می بینند ولی اهمیت نمی دهند. ایشان شیعه نیستند ولی شریک جرم حکومت های خود هستند زیرا می توانند اشخاص دیگری را انتخاب کنند و اگر می دانند سیستم انتخابات مشکل اساسی دارد می بایست علیه نظام حاکم قیام کنند ولی بی تفاوت هستند زیرا این ظلم شامل ایشان نمی شود و چه بسا به نفع آنهاست.
