سخنان همه کاندیداها خوب و جالب است ولی توان اجرا و مدیریت مورد سوال است!
آقایان رئیسی، جلیلی، قاضی زاده و زاکانی، کم و بیش تجربیات خوبی دارند که اگر آقای رئیسی را مردم انتخاب کنند و از تجربیات و پتانسیل های سه نامزد دیگر استفاده کنند، ایران نتایج بهتری خواهد گرفت.
زیرا راه سختی در پیش است و لازم است که در زمان کوتاه، بیشترین بهره وری را تا 1404 داشته باشیم.
بعد از توافق برجام توسط تیم آقای روحانی و بد عهدی استعمارگران غرب، مطمئن شدم که توافق نکردن و امضاء نکردن آقای جلیلی درست بود.
لذا آقای جلیلی، می تواند نقش مهمی را در کابینه آقای رئیسی ایفاء نماید.
آقای همتی قطعاً نمی تواند فرد مناسبی باشد.
آقای همتی در تبلیغ انتخاباتی، به ارسال پیامک به دختران بد حجاب ایراد گرفت!
آیا مشکل جامعه ما این است یا اقتصاد؟
وقتی همه کاندیداها، به مشکل اصلی جامعه تکیه کرده اند، این سخن وی بخاطر عدم توانایی در ارائه برنامه و رقابت سالم می باشد.
همچنین، اصرار ایشان به لزوم تعامل با غرب و لزوم رفع تحریم، پیام ضعف به امریکا و اروپا می دهد و این ضعف اساسی در ایشان کافیست تا وی را ادامه ریاست جمهوری شکست خورده ی آقای روحانی بدانیم.
همچنین ایشان در مناظره اول تلویزیونی، با حمله به کاندیداهای دیگر، شروع کرد تا مناظره را از دفاع از برنامه اقتصادی خارج کند و بقیه کاندیداها را دروغگو خطاب کرد زیرا هر صحبتی، هر چند زیبا در مورد اقتصاد انجام دهند، ملت سوال می کنند که چرا در این سه سال که در رئیس بانک مرکزی بوده، کار مفیدی انجام نداده و در مدیریت ناکارآمد آقای روحانی شریک بوده است.
آقای مهر علیزاده در مناظره اول تلویزیونی، خود را نشان داد:
هر یک از نامزدها، وقتی وارد صدا و سیما می شدند به این سوال که چه کسی را رغیب خود می بینی؟ جواب می دادند مشکلات اقتصادی و …
ولی آقای مهر علیزاده گفت: آقای رئیسی چون نظرسنجی اینرا نشان می دهد.
و در مناظره، فقط به آقای رئیسی حمله می کرد بجای آنکه برنامه اقتصادی خود را ارائه کند و از آن دفاع کند!
لذا چنین کسی نمی تواند در این مشکلات اقتصادی و شرایط کاملاً حساس، مدیریت اجرائی کشور را بعهده بگیرد.
مشکل مسکن:
وام خرید مسکن باعث افزایش قیمت و وام ساخت، باعث کاهش قیمت مسکن می شود.
البته وام ساخت می تواند برای خرید مسکن از سازنده داده شود.
همچنین افزایش ساخت مسکن می بایست همراه به نگاه به روستاها و شهرهای محروم باشد و حل مشکل آنها و دادن امتیازاتی به ایشان باشد تا باعث کوچ بیشتر از روستا به شهر و از شهرهای کوچک به شهرهای بزرگ نشود.
مشکل نقدینگی و کاهش ارزش پول:
افزایش دهنده نقدینگی، فقط دولت است
هیچکس غیر از دولت نمی تواند نقدینگی تولید کند.
دولت برای کسری در پرداخت و هزینه های خود، نقدینگی را خودش تولید می کند.
اگر دولت فساد اقتصادی و سوء مدیریت نداشته باشد
مجبور به تولید نقدینگی و کاهش ارزش پول ملی و دست بردن در جیب مرم برای کسری پرداخت نخواهد شد.
البته افزایش نقدینگی بدون کاهش ارزش پول اشکالی ندارد و دست بردن در جیب مردم نخواهد بود.
آقای حسن روحانی، کاهش ارزش پول را، دزدی از جیب مردم نامید ولی خودش بیش از بقیه رئیس جمهورهای قبلی، دست به این کار زد.
پس سخن نمی تواند مبنای انتخاب باشد.
انتخاب درست، نه تنها اقتصاد بیمار ایران را حل می کند و ملت را از مشکلات اقتصادی خارج کند، بلکه می تواند ایران را جزو 6 اقتصاد بزرگ جهان قرار دهد.
