چارلی چاپلین در مورد خنده و درد

عادت ندارم درد دلم را به هر کسی بگویم. پس خاکش می کنم زیر چهره خندانم تا همه فکر کنند، نه دردی دارم و نه قلبی…

همه ی انسانهای دردمندی که می خندند اینچنین هستند و منتظرند که روزی درد به پایان برسد و به آرامش برسند.

درد ایشان از زیاده خواهی سرمایه دارن بزرگ و دیکتاتورهای نصب شده از جانب ایشان می باشد.

استعمارگران غرب و دیکتاتورهای عرب خلیج فارس نمونه بارز آن می باشند.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

error: Content is protected !!