کشور کره جنوبی چندین میلیارد دلار از پول ایران را به بهانه تحریم امریکا، به ایران نمی دهد، ولی ایران هیچ سیاست اقتصادی مشخصی در مقابل این کشور اتخاذ نمی کند!!
وقتی کشورهای دیگر بدانند که تحریم یا اذیت کردن ملت ایران برای ایشان هزینه دارد، براحتی به تحریم نمی پیوندند.
بطور عنوان یک مثال: دولت ایران براحتی می تواند اجازه رجیستری گوشی سامسونگ را به حداقل برساند. مثلاً با چند برابر کردن مبلغ رجیستری برای این گوشی، که باعث کاهش ورود این گوشی و افزایش ورود گوشی های رقیب این شرکت به ایران می شود.
همچنین ایران می تواند برای تشویق تولید و در راستای اقتصاد مقاومتی و برای منافع ملی خود از ابزار خوب رجیستری گوشی تلفن همراه، حداکثر استفاده را ببرد و آن تعیین هزینه رجیستری صفر برای گوشی که 100 در صد در ایران تولید شود و حد سقف مبلغ برای گوشی وارداتی و نسبتی از از سقف برای گوشی های تولید مشترک در ایران بنا به نسبت تولید داخلی، تعیین کند. و برای موردی همچون سامسونگ، برای مقابله با کره جنوبی بخاطر ندادن پول ایران چند برابر سقف را برای این گوشی تعیین نماید. سیاست اخیر برای هر کشوری که در راستای تحریم ایران قدم بر می دارد می بایست اعمال شود.
البته ایران برای مقابله با کره جنوبی و هر کشور دیگری که منافع ملی ایران را زیر پا می گذارد، می تواند سیاست اقتصادی مناسب در پیش بگیرد ولی ظاهراً برنامه ریز سیاست و استراتژیست اقتصادی یا ندارد یا از آنها استفاده نمی کند!!
