دولت سیزدهم نیز مانند دولت آقای روحانی، هیچ حدی برای کاهش ارزش پول ملی و برای این فشار اقتصادی بر ملت، قرار نداده است و فقط می گوید آینده خوبی در پیش است.
آقای فرزین، رئیس کل بانک مرکزی، سامانه جدید مبادله ارز و طلا راه اندازی نمودند و فرمودند با اینکار، مبادلات ارزی مدیریت خواهد شد و قیمت ارز را کاهشی می کنیم ولی این بار نیز مانند دفعات قبل و دولتهای قبل، هر بار که دولت می گوید قیمت ارز را کاهش می دهیم، برعکس عمل می کند و قیمت ارز را افزایش می دهد!
هر بار که دولت، بجای آنکه رانت و فساد اقتصادی را از بین ببرد و مدیریت اجرایی خود را تقویت و تصحیح کند، نقدینگی را افزایش می دهد و به طبعف ارزش پول ملی را کاهش می دهد و از جیب ملت برداشت می کند، مردم ناراحت می شوند و بیشتر شدن فشار اقتصادی را تحمل می کنند ولی اینکار که به ضرر ملت است به ضرر نظام و انقلاب و حتی رانت خواران نیز هست ولی متاسفانه متوجه این موضوع نیستند. اگر برخی از رانت خواران، امید به برخی از دشمنان ایران دارند اشتباه می کنند و ایشان هم دنیای خود را از دست خواهند داد و هم آخرت خود را.
اگر دولت، قیمت هر دلار را به یک میلیون تومان هم برساند، بعد از چند ماه یا دو سال، به تعادل می رسد و همان آش و همان کاسه می شود، یعنی درآمد و هزینه های دولت مثل قبل از افزایش قیمت دلار می شوند ولی در این فاصله، فشار اقتصادی کاهش ارزش پول ملی، برخی را ثروتمندتر می کند ولی اکثریت مردم را بدبخت می کند.
آیا دولت می خواهد با کاهش ارزش پول به مقدار خیلی زیاد، مرگ را به ملت نشان دهد تا به تب راضی شوند و برای دلار 50 هزار تومن خدا را شکر کنند؟
با وجود اینکه، وضع درآمد دولت سیزدهم بهتر از دولت قبلی است ولی بسیار بدتر از دولت قبلی عمل می کند و این موضوع نامفهوم است!
دولت می بایست، سیاست کاهش ارزش پول ملی را کنار بگذارد.
مجلس می بایست، به دولت اجازه ندهد که ارزش پول ملی را کاهش دهد.
اگر نمی خواهند رانت و فساد اقتصادی را از بین ببرند، لااقل سراغ کاهش ارزش پول ملی و به عبارتی، برداشت از جیب مردم نروند و سراغ راههای دیگری برای تامین کسری بودجه بروند یا کاهای عمرانی را تعطیل کنند تا نیاز به برداشت از جیب ملت نداشته باشند.
اینکه از جیب ملت بردارند تا حقوق کارمندان را بدهند یا کارهای عمرانی انجام دهند راه درستی نیست.
شرعاً با پولی که از راه نادرست بدست آمده است، حتی نمی توان ثواب کرد.
