انسانها در برخورد با گناه متفاوت عمل می کنند.
برخی درب را برای ورود گناه کاملاً باز گذاشته اند.
برخی درز درب را باز گذاشته اند و مقداری گناه وارد وجود پاک آنها می شود.
برخی درب گناه را بسته اند ولی قفل نکرده اند و گاهی با برخورد با موضوعی، گناه وارد وجود پاکشان می شود و باعث آلودگی آنها می شود.
برخی درب را بر گناه بسته و قفل کرده اند ولی وسوسه های شیطان آنقدر به آنها حمله می کند تا با دست خود قفل را باز می کنند و اجازه ورود گناه را به وجود پاک خود می دهند.
انسانهای وارسته و معصوم، درب گناه را آنچنان جوشکاری کرده اند که امکان فکر کردن به گناه در ایشان محال گشته است. ایشان اشکال گناه را آنچنان بدیهی و واضح می بینند که محال است ذره ای یا لحظه ای به آن فکر کنند.
