دو کارشناس و دو سوال کننده.
یکی از کارشناسها آنرا ژنتیک می داند و خواستار آزادی آن است.
کارشناس دیگر آنرا ژنتیک نمی داند و عنوان می کند تحقیقات علمی انجام شده، آنرا غیر ژنتیک می داند.
در این بحث، گویی اگر ریشه ی ژنتیک داشته باشد، آنرا عادی و آزاد می داند!
فرض کنیم اثبات شود ژنتیک است:
آیا اگر ژنتیک است باید آزاد باشد؟
اختلال ژنتیک زیادی هست که بخاطر مخل بودن در جامعه، آنرا قرنتینه می کنند.
مثال اول:
اگر کسی بطور ژنتیکی دارای بیماری قابل انتقال و ضرر به دیگران باشد، آیا او را در جامعه آزاد می گذارند یا قرنتینه می کنند؟
آیا ضرر همجنس گرایی در جامعه مشخص و واضح نیست؟
مثال دوم:
بسیاری از جنایتکاران در سطح کوچک و در سطح حاکمان، خوی جنائی خود را از پدر و اجداد به ارث می برند و همچون آنها عمل می کنند. آیا اگر اثبات شود خوی جنائی ایشان ژنتیکی است که به نظر من، تنها عامل نیست ولی از عوامل اصلی هست، آیا باید آنها را آزاد گذاشت؟
که نمونه های آن زیاد است:
امیران عرب، آیا اگر پدری صلح طلب و عدالت پیشه داشتند، باز هم برای حفظ حکومت با اتکاء به استعمار غرب و خواست او، دست به کشتار ملت خود و دیگر کشورها، می زدند ؟ قطعاً خیر.
خود مسئولین غرب که برای منافع خود این امیران عرب را علیه ملتها حمایت می کنند و به آنها انواع سلاحهای کشتار جمعی را می فروشند، آیا اگر پدرشان صلح طلب بود و عدالت پیشه، باز هم این کار را می کردند؟ قطعاً خیر.
البته در موضوع ژنتیک و وراثت، والدین و اجداد مؤثر هستند و همه ی خصوصیات خوب و بد می تواند در طی زمان، از والدین و اجداد در طی چند نسل به فرزندان منتقل شود.
شکی نیست بسیاری از اختلال ها ریشه ژنتیکی دارند ولی تنها عامل نیستند و جامعه باید ضمن عامل درمانی برای ایشان، آنها را محدود نماید تا سلامت جامعه تضمین شود.
ولی حاکمان کشورهای غربی که نماینده ی سرمایه داران غربی هستند، سلامت جامعه را نمی خواهند و بفکر منافع سرمایه داران حاکم می باشند. زیرا ملت بدنبال همجنس گرایی باشند بهتر است تا بدنبال حقوق بشر حقیقی در سطح جهان.
و علت پرداختن این رسانه ها به این موضوعات در همین جهت می باشد.
