دیکتاتورهای وابسته مثل مستعمرات خلیج فارس و دیکتاتورهای مستقل مثل سرمایه داران بزرگ حاکم بر امریکا و بقیه ی کشورهای سرمایه داری!
تغییر حکومتهای دیکتاتوری آماتور و سنتی، بسیار آسانتر از حکومتهای دیکتاتوری سرمایه داری خبره است.
زیرا مجموعه سرمایه داران بزرگ، با ابزارهای زیادی از خود دفاع می کنند و حساب همه چیز را دارند.
دیکتاتورهای سنتی را همه می شناسند و نیاز به معرفی ندارند ولی دیکتاتورهای سرمایه دار غربی را فقط کارشناسان و خبره ها تشخیص می دهند.
ظاهر دیکتاتورهای سنتی، همراه با قتل و خشونت است ولی ظاهر دیکتاتورهای غربی، آزادی و آزادگی است.
دیکتاتورهای سنتی، مردم را در گرسنگی نگه می دارند ولی دیکتاتورهای غربی، مردم خود را در رفاه نگه می دارند و با سیاستهای فریب و فتنه و تفرقه و دیکتاتورهای محلی، از ملتهای دیگر بهره کشی می کنند.
دیکتاتورهای سنتی، با زور اوضاع را به کنترل در می آورند ولی دیکتاتورهای غربی با پول و فریب اوضاع را در کنترل می گیرند.
دیکتاتورهای آماتور و سنتی، مظلوم را با زور بکار می گیرند ولی دیکتاتورهای غربی کارکشته، بر اساس قوانین خود ساخته، مظلوم را وادار به کاری می کنند و البته مردم غرب، وضعیت خود را خیلی بهتر از مردم دیکتاتورهای سنتی نصب شده از طرف استعمارگران غرب می بینند و شاید همین برای آنها کافی باشد و سخنی نگویند. شاید کشتار و نسل کشی ملتهای دیگر توسط سیاستهای استعمار مدرن، برای ملت غرب مهم نباشد و مهم رفاه نسبی خودشان باشد ولو به قیمت خون ده میلیون انسان بیگناه در ویتنام، سوریه، عراق، فلسطین و دیگر کشورها باشد!!!
ملت آزاده و دارای انسانیت، رفاه به قیمت نسل کشی و قتل عام ملتهای دیگر برای را نمی پذیرند.
اگر پذیرفتند، یا دیکتاتور آنها خبره است و آنها را فریب داده است و یا آنها انسان نیستند.
البته کارشناسان سیاسی امریکا و جهان می دانند که دیکتاتورهای غربی بسیار خبره و کارکشته هستند و خبره ها را بکار گرفته اند.
