فساد اقتصادی بنفع اشخاص و به ضرر جامعه و دولت های سالم می باشد.
فساد اقتصادی هر شخص در هر کشور به نفع آن شخص ولی به ضرر جامعه و همچنین به ضرر حکومت های سالم می باشد زیرا فساد اقتصادی اشخاص، باعث نارضایتی مردم نسبت به حکومت می شود.
1- در کشورهای سرمایه داری، فساد اقتصادی بطور قانونی صورت می گیرد! زیرا سرمایه داران بزرگ، کنترل حکومت ها و مجالس نمایندگان و قوه ی قضائیه و احزاب اصلی را در دست دارند و قوانین را به نفع خودشان وضع می کنند.
البته در ظاهر مردم آنها را انتخاب می کنند ولی در واقع نامزدهای مورد تأیید برای انتخابات، قبلاً به تأیید سرمایه داران حاکم می رسند و رسانه ها که تحت مالکیت سرمایه داران می باشند، اکثراً کسی یا کسانی را تبلیغ می کنند که قرار است انتخاب شوند.
2- در مستعمرات استعمارگران غرب، فساد اقتصادی یا از نوع کشورهای سرمایه داری است یا از نوع دیکتاتوری محض که تحت حمایت استعمارگران غرب می باشند مانند دیکتاتورهای عرب خلیج فارس که هم دیکتاتور و اطرافیانش می دزدند و هم قسمت بزرگتری را به استعمارگران غرب می دهند تا از آنها حمایت کنند.
3- در کشورهای سوسیالیستی و مستعمرات آنها، بعلت اقتصاد ضعیف، فساد اقتصادی کمتری می باشد و توسط احزاب قوی موجود در آنها صورت می گیرد.
(چین دومین اقتصاد دنیا را در اختیار دارد ولی به نسبت جمعیت، افراد جامعه دارای اقتصاد ضعیفی می باشند.)
4- در بقیه کشورها، فساد اقتصادی توسط اشخاص و خارج از کنترل حکومت صورت می گیرد زیرا فقط به نفع آن اشخاص و شدیداً به ضرر پایداری و استقلال آن کشورها خواهد بود.
استعمارگران غرب، برای ایجاد نارضایتی در بین مردم و نفوذ در این کشورها، شدیداً مایلند که این نوع از فساد اقتصادی در کشورهای مستقل از استعمارگران غرب گسترش یابد تا موجب قیام مردم علیه حکومت شود.
با توجه به فشار اقتصادی استعمارگران غرب علیه حکومت های مستقل، تنها عامل مهم پایداری این حکومت ها، حمایت مردمی است و فساد اقتصادی اشخاص باعث از بین رفتن حمایت مردمی و سقوط این حکومت ها می گردد.
در این وضعیت، فساد اقتصادی اشخاص، کمک به سقوط حکومت است و مجازات آن می بایست از نوع براندازی حکومت باشد.
فساد اقتصادی کوچک ولی فراگیر همانند فساد اقتصادی بزرگ می باشد.
مثلاً رشوه گرفتن کارمندان دولت که باعث نارضایتی در بین مردم می شود، کمتر از فساد اقتصادی بزرگ ناشی از مناقصات و مزایده های پروژه های دولتی یا تسهیلات بدون بازگشت بزرگ نمی باشد.
در حکومتهای مستقل و پاک
فساد اقتصادی بنفع اشخاص است ولی دودش به چشم حکومت مستقل خواهد رفت.
ابتدا باعث ضعف حکومت خواهد شد و در نهایت یا شکست حکومت را بهمراه خواهد داشت یا بعلت ضعف اقتصادی، مجبور به وابستگی به استعمارگران غرب خواهد شد.
