اعتراف به گناه در مقابل کشیش، که یکی از بنده های خداست و ممکن است گناهکارتر از اعتراف کننده باشد منطقی نیست و در اسلام، اعتراف فقط در مقابل خداوند و در راز و نیاز صورت می گیرد.
خداوند متعال، ستار العیوب یا پنهان کننده عیب انسان است و توصیه به پنهان نمودن عیب انسان ها دارد مشروط به اینکه در این عیب، ظلم به دیگران نباشد همچنین از انسان می خواهد که عیب خود را بر طرف سازد.
ممکن نیست در ادیان الهی، آشکار کردن عیب را توصیه کرده باشد و این کار کشیشان مسیحی نیز، بدعتی از خودشان است و از جانب حضرت عیسی(ع) نیست.
پول دادن به کشیش، برای بخشش گناه نیز منطقی نیست و باعث گسترش بیشتر گناه در جامعه می شود زیرا پول را حلال مشکلات و پاک کننده گناه تصور می کنند.
اگر کشیش این پول را صرف اعمال خیریه کند یک گناه مرتکب شده است و البته گناه کوچکی نیست و اگر برای خود بردارد دو گناه مرتکب شده است.
