تقسیم کشور فلسطین با مرزهای سال ۱۹۶۷ بنفع اشغالگران است.
زیرا از سرزمین فلسطین، حدود ۲۲% برای فلسطینیها و ۷۸% برای اشغالگران در نظر گرفته می شود.
در حالی که جمعیت فلسطینیهای موجود در خاک فلسطین در حال حاضر بیش از ۱۲ میلیون نفر در داخل و خارج از فلسطین می باشند و جمعیت اسرائیلیهای اشغالگر فقط ۶ میلیون نفر است.
یعنی حتی اگر اشغالگرها را دارای حق مساوی با فلسطینیها بدانیم لازم است حدود ۷۰% فلسطین به فلسطینیها تعلق گیرد.
و اگر تقسیم نشود و انتخابات دمکراتیک انجام شود. حکومت از آن فلسطینیها خواهد بود.
پس تقسیم بنفع اشغالگران خواهد بود.
روز به روز بیداری ملتها بیشتر می شود و اسرائیل نمی تواند آپارتاید و ظلم خود را علیه فلسطینیها ادامه دهد پس به فکر حل این موضوع بنفع خود می باشد ولی می خواهد در این تقسیم حداکثر امتیازها را برای خود حفظ نماید.
۱- مساحت کمتری به فلسطینیها داده شود.
۲- مناطق و پایگاههایی و شهرکهای صهیونیستی را در فلسطین داشته باشد.
۳- وابستگی و نیاز فلسطین به اشغالگران.
