اگر از این فرصت استفاده کنیم به مراتب بالای انسانیت می رسیم و بهشتی می شویم.
و اگر استفاده نکنیم مجازات ما شدیدتر از غیر شیعیان خواهد بود. زیرا ما بزرگانی داریم که دیگران نداشتند.
صرف شیعه بودن، به معنی بهشتی شدن نیست.
عدالت خداوند قوانین دقیق دارد و انسانها را بر اساس عمل ایشان طبقه بندی می کند.
قوانین عدل الهی و نیروی اخلاق و رفتار انسان با دقت فوق العاده جاری است و پاداش و مجازات بر اساس اخلاق و رفتار انسان هاست.
فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْرًا يَرَهُ
وَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ
پس هر كه ذره اى نيكى كند [نتيجه] آن را خواهد ديد
و هر كه ذره اى بدى كند [نتيجه] آن را خواهد ديد
ممکن نیست شیعه گناهکار بهشتی شود و مسیحی خوب جهنمی.
برخی شیعیان به اشتباه معتقدند که شیعیان حتما به بهشت می روند هر چند گناهکار باشند.
برخی معتقدند همه شیعیان به بهشت می روند با شفاعت امامان و رحمت خداوند.
و برخی معتقدند همه شیعیان به بهشت می روند اگر گناه کرده باشند با کمی گوش مالی به بهشت می روند.
ولی این درست نیست و با عدالت خداوند منافات شدید دارد.
شیعه بزرگانی دارد که دیگر ادیان و مذاهب ندارند.
اگر راه این بزرگان را در پیش بگیریم بهشتی می شویم. در غیر اینصورت مجازاتی سنگین تر از غیر شیعیان خواهیم داشت.
امام علی (ع)
دانای بی همتا بودند که غیر از فرزندان معصوم وی، جهان چون او نخواهد دید
مهربان و یتیم پرور بودند بی مدعا و بی ریای مطلق. بطوریکه یتیمان، نان آور و مهربان خود را نمی شناختند.
در عین قدرت بی همتا، متواضع بی همتا بودند.
صفات خوب و انسانی امام علی (ع) بیشمار است.
شیعه امام علی (ع) می بایست بهره ای از اخلاق و رفتار امام علی (ع) داشته باشد وقتی از اخلاق و رفتار امام (ع) بهره ای داشته باشیم بر اساس آن اخلاق و رفتار، بهشتی می شویم.
امام حسین (ع)
شیعیان، امام حسین (ع) را دارند و می توانند به اخلاق و رفتار ایشان خو بگیرند و انسانیت خود را تقویت کنند. اگر این کار را نکردند فرصت بزرگی را از دست داده اند.
گریه کردن برای مظلومیت امام حسین (ع)، چگونه انسان را بهشتی می کند؟
گریه کردن برای مظلومیت امام حسین (ع) و یارانش، باعث لطافت قلب برای پذیرش اخلاق و رفتار نیک و تبلور انسانیت می شود و این موضوع یک فرصت برای انسان است.
اگر چنین شد، به خداوند و انسانیت نزدیک تر شده و بهشتی می شود در غیر اینصورت آن گریه ارزشی نداشته، به دلایل دیگری از چشم جاری شده بود.
ادیان و مذاهب دیگر، فردی چون امام علی (ع) یا امام حسین (ع) را ندارند.
خداوند عادل، انسان را بر اساس داشته هایش بازخواست خواهد نمود.
داشتن بزرگانی همچون امامان معصوم، فرصت بزرگی برای شیعیان است. برخی از این فرصت بخوبی استفاده می کنند و انسانیت خود را آنچنان بالا می برند که به مرتبه امامان نزدیک و نزدیک تر می شوند و برخی با وجود شیعه بودن، اثری از اخلاق و رفتار امامان معصوم در وجودشان نیست. مجازات ایشان بدتر از هم ردیفان آنها از ادیان دیگر خواهد بود.
پسر کو ندارد نشان از پدر *** تو بیگانه خوانش نخوانش پسر
کسی که به اخلاق و رفتار بزرگان شیعه مزین نشود ممکن نیست به بهشت ایشان وارد شود.
همچنین بیت زیر:
گیرم پدر تو بود فاضل *** از فضل پدر تو را چه حاصل
لذا لازم است از پدر، بزرگ یا مذهب خود، بهره ای برده باشیم و اخلاق و رفتارمان متأثر از ایشان باشد.
