اگر حکومت رژیم صهیونیستی اشغالگر بابت جنایتهای جنگی مرتکب شده در غزه محاکمه نشود این کار را نسبت به فلسطینی ها و دیگر کشورهای تکرار خواهد نمود.
همچنین اگر این رژیم کودک کش در جنایتهای جنگی قبلی خود، محاکمه می شد، این هزاران کودک غزه ای به خاک و خون کشیده نمی شدند.
سازمان های مدافع حقوق بشر نیز تا حدودی از مظلومیت غزه و کودکان ان می گویند ولی نگران پست های خود هستند.
رئیس سازمان ملل اقرار به جنایت های جنگی اسرائیل در غزه نمود ولی با فشار امریکا و دیگر استعمارگران غربی، لهجه خود را علیه اسرائیل کاهش داد تا منصب خود را از دست ندهد. بقیه مسئولین سازمان ملل نیز اینچنین هستند.
اکثر حکومت ها وجدان ندارند و بر اساس منافع شخصی خود عمل می کنند. تا منصب یا منافع خود را از دست ندهند یا به مناصب بالاتر برسند.
کشورهای غربی برای منافع اقتصادی سرمایه داران حاکم بر کشورهایشان، بطور علنی از اسرائیل کودک کش حمایت می کنند و برای جلوگیری از قیام ملت هایشان علیه این سیاست ظالمانه، مقداری کالا برای کمک به آواره هایی که خود و فرزند ناخلفشان اسرائیل بوجود آورده اند می فرستند.
کشورهای دیکتاتوری تابع و مستعمره و مورد حمایت کشورهای غربی، برخی ظاهر و باطن با اسرائیل کودک کش هستند و برخی در باطن با کودک کشان اسرائیلی و در ظاهر، خود را با غزه و کودکان غزه نشان می دهند.
تنها راه جلوگیری کامل از جنایتهای جنگی اسرائیل و حامیان غربی وی علیه ملت های جهان، قیام ملت ها علیه ظلم ایشان است. کودکان غزه عامل مهمی در تحریک این قیام داشته ولی لازم است توسط گروههای سیاسی شریف مورد حمایت قرار گیرند.
حقوق دانان لازم است توماری از حقوق دانان و ملت ها تهیه کنند و آنرا به دادگاه لاحه و سازمان های بین المللی دیگر و به ملت ها ارائه دهند.
