قطر کشوری عربی در جنوب غربی قارهٔ آسیا و در شرق شبه‌جزیره عربستان، در خاورمیانه و در بخش جنوبی خلیج فارس واقع شده‌است. قطر خود شبه جزیره‌ای کوچک‌تر واقع در شبه جزیرهٔ عربستان است که خلیج فارس آن را از غرب و شمال و شرق در بر گرفته‌است. پایتخت آن، دوحه است. قطر مرز مشترک زمینی با عربستان سعودی، و مرز دریایی با کشورهای بحرین و امارات متحده عربی دارد.
این کشور بطور پادشاهی اداره می شود و در سال 2013 میلادی و به دستور امریکا، شیخ حمد بن خلیفه آل ثانی دیکتاتور قطر، پادشاهی و دیکتاتوری را به فرزند خود شیخ تمیم بن حمد واگذار نمود. همه ی کسانی که نسبتی با پادشاه داشته باشند، از مزایای خاص برخوردارند و از خزانه ملت حقوق ماهیانه نیز دریافت می کنند تا صرف عیاشی های خود بنمایند.
دیکتاتور پدر تا قبل از خلع از قدرت، کمک مالی زیادی به برنامه های تروریستی امریکا در سوریه، عراق، لیبی و مصر را بعهده گرفته بود ولی بعد از دستور امریکا برای ایفای نقشه بازنده در انقلاب مصر و مخالفت با نقش جدید، کنار گذاشته شد.
این کشور بهمراه ترکیه، از طرف سازمان سیای امریکا، هدایت گروه اخوان المسلمین را در کشورهای عربی بعهده دارند و تمام هزینه های مالی را قطر بعهده گرفته است.
مهمترین گروه تروریستی که هزینه کامل خود را از این کشور دریافت می دارد، جبهه النصره در سوریه می باشد که هم پیمان با گروه القاعده امریکایی می باشند.
قطر به صورت امارتی مطلقه و ارثی از اواسط قرن ۱۹ میلادی توسط خاندان آل ثانی فرمانروایی می‌شود. قبل از کشف نفت، قطر عمدتاً به خاطر شکار مروارید و تجارت دریایی شناخته می‌شد. این کشور تا سال ۱۹۷۱ تحت‌الحمایه انگلستان بود. پس از استقلال ظاهری به سبب درآمدهای سرشار نفتی و گازی، این کشور تبدیل به یکی از ثروتمندترین کشورهای منطقه گردید. تمام موقعیت‌های حساس حکومتی در قطر توسط خاندان آل ثانی یا افراد نزدیک آنان اداره می‌گردد. این کشور از سال ۱۹۹۲ روابط نظامی گسترده با ایالات متحده دارد بطوریکه در حال حاضر حدود 12000 نفر ارتشی امریکایی در قطر حضور دارند و حقوق آنها را قطر پرداخت می کنند در صورتی که برای منافع امریکا عمل می کنند و عملاً قدرت در قطر بدست امریکایی ها می باشد.
قطر دارای ذخایر گستردهٔ نفتی و گازی است. مجله فوربس قطر را ثروتمندترین کشور جهان معرفی کرده است. قطر بالاترین شاخص توسعه انسانی بین کشورهای جهان عرب را داراست.
زبان رسمی این کشور عربی است از انگلیسی معمولاً به عنوان زبان دوم استفاده می‌شود. دین رسمی آن اسلام، واحد پول آن ریال و مساحت آن ۴۹۳، ۱۱ کیلومتر مربع است.
جمعیت قطر حدود دو میلیون نفر می باشد. کمتر از یک‌سوم جمعیت قطر را قطری‌های اصیل تشکیل می‌دهند. به دلیل حضور زیاد کارگران مهاجر مرد، تنها حدود یک چهارم جمعیت این کشور را زنان تشکیل می‌دهند.
از سال ۱۸۷۱ تا ۱۹۱۳ قطر در تصرّف ترک‌های عثمانی بود. پیش از آن به نوشته دانشنامه بریتانیکا «قطر برای سال‌های طولانی تحت حاکمیت حکومت ایران بوده است». در ۲۹ ژوئیه ۱۹۱۳ قراردادی بین دولت بریتانیا و دولت عثمانی به امضاء رسید که به موجب یکی از بندهای آن دولت عثمانی از حاکمیت بر قطر صرف نظر کرد. با خروج نیروهای عثمانی دولت بریتانیا حکومت «شیخ عبدالله بن جامع» حاکم قطر را به رسمیت شناخت و در سال ۱۹۱۶ قراردادی همچون دیگر قراردادهای خود با شیوخ امارات خلیج فارس با این شیخ به امضاء رساند. از این تاریخ، قطر تا زمان استقلال ظاهری در سال ۱۹۷۱، تحت‌الحمایهٔ انگلستان گردید. در ۱۹۳۵ طایفه‌ای از اعراب بنی یاس مقیم ابوظبی به علت نارضایتی از «شیخ خلیفه شخبوط» حاکم ابوظبی به جنوب کوچیده و در منتهی‌الیه کرانه باختری ابوظبی یعنی خورالعدید اقامت گزیدند. این مسئله سرآغاز اختلاف جدی میان ابوظبی و قطر شد.
قطر در نقشه ایران و توران در دوره قاجاریه
پیشینه اختلاف‌های مرزی و سرزمینی عربستان سعودی با قطر به میانه‌های سده نوزدهم باز می‌گردد. اختلافات مرزی و سرزمینی عربستان سعودی و قطر شامل باریکه‌ای از زمین‌های جنوبی قطر می‌شود. عربستان سعودی مدعی مالکیت ۲۳ مایل از سواحل جنوب شرقی قطر است و دو کشور در مورد مرزهای جنوب غربی و سلوا نیز با یکدیگر اختلافات ارضی دارند؛ بنابراین، اختلافات مرزی و سرزمینی میان دو کشور از خلیج «سلوا» واقع در جنوب باختری قطر آغاز و تا «خورالعدید» واقع در جنوب خاوری قطر امتداد می‌یابد. نسبت به اراضی جنوب شرقی قطر، ابوظبی نیز ادعاهایی دارد.
این اختلافات را انگلیس بین ایشان قرار داد تا هر وقت لازم باشد آنرا موضوع نزاع و تفرقه افکنی بین ایشان قرار دهند.
در سپتامبر ۱۹۹۲ نیروهای نظامی عربستان سعودی به قطر تجاوز کردند و بخش‌هایی از خاک این کشور را به تصرف درآوردند. به دنبال آن، قطر اجرای قرارداد مرزی ۱۹۶۵ با عربستان سعودی را به حال تعلیق در آورد و به عنوان اعتراض از شرکت در نشست‌های شورای همکاری خلیج فارس خودداری کرد. پس از ۳ ماه کشمکش، سرانجام با میانجی‌گری مصر، دو کشور موافقتنامه‌ای برای حل و فصل اختلافات مرزی‌شان منعقد کردند.
بیشتر قطری‌ها سنی مذهب هستند. حدود ۱۵ درصد از شهروندان این کشور را نیز شیعیان تشکیل می‌دهند.
بر طبق اطلاعات‌نامه جهان ۴۰٪ مردم قطر عرب، ۱۸٪ هندی، ۱۸٪ پاکستانی، ۱۰٪ ایرانی و ۱۴٪ سایر اقوام هستند.
منبع در آمد ارزی کشور، صادرات نفت و گاز می‌باشد. قطر سومین کشور دارنده ذخایر گاز پس از روسیه و ایران است. اقتصاد قطر یک اقتصاد کاملاً وابسته به نفت محسوب می‌شود اگر چه این کشور درآمدهای دیگر نظیر گردشگری دارد؛ و ذخیرهٔ گازی‌اش، برای ۲۰۰ سال آینده کافی تخمین زده شده است. قطر به علت پیش دستی در بهره‌برداری از منطقه گازی پارس جنوبی، توانسته است بیش از ایران از این میدان گازی مشترک، گاز طبیعی استخراج کند و به رشد سریع اقتصادی دست یابد. در حالی که این کشور رشد نزدیک به ۲۰٪ را تجربه می‌کند. قطر عضو سازمان کشورهای صادر کننده نفت، اوپک است.
