قیام های محلی، بدون حمایت جهانی، نتیجه ی لازم را نخواهد داشت.
همچنین برخی از قیام های ملی بر اثر ناآگاهی ملت و تحریک استعمارگری بر علیه حکومت صورت می گیرد که برای نفوذ در آن کشور است.
به این صورت که استعمارگران غرب که اقتصاد جهان را در اختیار دارند، ابتدا مشکل اقتصادی برای کشورهایی که مستعمره ی خودشان نیستند، بوجود می آورند و سپس ملت را بر علیه حکومت خود تحریک می کنند.
این قیام ها، آزادی بخش نیستند و برعکس در جهت قوی تر کردن استعمارگران ظالم غرب می باشند.
استعمارگر، ظالم است چه از نوع شرقی یا غربی، ولی در حال حاضر استعمارگران غرب، بخاطر سلطه بر اقتصاد و سازمانهای جهانی، یکه تاز ظلم در جهان شده اند. بطوریکه خودشان قانون گذار منافع برای خودشان هستند و دیگران فقط باید اطاعت کنند.
اکثر کشورهای جهان مستعمره ی کشورهای استعمارگر غربی خصوصاً امریکا می باشند و در نتیجه سازمان ملل متحد و سازمانهای مدافع حقوق بشر نیز در کنترل غرب و خصوصاً امریکا می باشند.
ولی کم کم با دو مورد ذیل ملتها به نتیجه لازم خواهند رسید:
1- افزایش تعداد قیام های محلی.
2- افزایش آگاهی ملتها و در نتیجه، حمایت افکار عمومی از قیام های محلی.
در این صورت، قیام جهانی ملتها علیه حاکمان ظالم بوقوع خواهد پیوست و استعمارگران ظالم را شکست خواهند داد و ظلم حکومتها به ملتها از بین خواهد رفت.
پیروزی ملتها بر ظالمان، وعده ی الهی است و با ظلم های بسیاری که در دهه های اخیر، استعمارگران غرب بطور مستقیم یا توسط دیکتاتورها و گروههای تروریستی به ملتها وارد آورده اند و باعث کشته شدن میلیون ها نفر انسان بی گناه، از کودکان تا سالخورده ها شده اند، چندان دور نخواهد بود.
منافع خونین استعمارگران غرب با قیام جهانی علیه ایشان، پایان خواهد یافت.
