اعتقاد غلط ، انسان را گمراه و اعتقاد صحیح ، باعث هدایت و تکامل بشر می گردد.
مــــــــــــردان خدا پرده پنـــــدار دریدند یعنی همه جا غیر خدا یــــــــار ندیدند
هر دست که دادند از آن دست گرفتند هر نکته که گفتند همان نکته شنیدند
انسانی که به خالق و عدالت او اعتقاد واقعی داشته باشد، محال است که به انسان ها ظلم کند.
بلکه با انسان های دیگر مهربان خواهد شد و به آنها کمک خواهد کرد.
زیرا می داند که عدالت خداوند اقتضا می کند که خوبی و بدی هر انسان به خود او باز خواهد گشت.
من یعمل مثقال ذرة خیراً یره و من یعمل مثقال ذرة شراً یره.
هر کس ذره ای نیکی کند نتیجه ی آنرا خواهد دید و
هر کس ذره ای بدی کند نتیجه ی آنرا خواهد دید.
البته انسان در مقام انسانیت، می تواند به مرحله ای برسد که در هر جا و در هر کاری خداوند را حاضر ببیند و آن کند که پسندیده ی فطرت و انسانیت است.
