دینداری که به تعالیم دینی عمل نکند، از فرد مشابه اخلاقی و بی دین خود، پایینتر و بدتر است.
منظور از ثروتمند، کسی است که در جامعه خود، ثروتی بیش از نیاز معمولی در جامعه داشته باشد.
شیعه ی امام علی(ع) نیست کسی که بیش از نیاز خود داشته باشد در حالی که برخی گرسنه می خوابند یا لوازم اولیه زندگی را نداشته باشند.
یک روحانی یا مطلع دینی، مسئولیت بیشتری در جامعه دارند زیرا مطالعه بیشتری در دین و تعالیم دینی دارند و در روز حساب نیز بیشتر و دقیق تر از دیگران محاسبه گری خواهند شد.
یک دیندار که معروف به دینداری است خصوصاً یک روحانی، مسئولیت بیشتری نسبت به ثروت و اخلاق خود دارند و اگر خطایی کنند علاوه بر مسئولیت خطای خود، باعث سیاه نمایی دین و باعث خروج برخی از مردم از دین یا عدم ورود برخی به دین می شوند پس مسئولیت بیشتری دارند و خداوند سخت تر با ایشان برخورد خواهد نمود.
همانطور که اگر کار نیک کنند بیشتر پاداش می گیرند زیرا باعث افزایش ورود مردم به دین می شوند.
دینداران می بایست این عبارت از دین را همیشه در نظر داشته باشند:
“حلالها حساب و حرامها عقاب”
روزی حلال محاسبه گری و روزی حرام مجازات دارد.
اینکه خداوند متعال بپرسند که چقدر از ثروتت را نیاز داشتی و چرا بقیه را به نیازمندان ندادی؟؟
خمس و زکات دادم نیز جواب مناسبی برای این سؤال خداوند نخواهد بود.
آیا خانواده فرد دیندار هم می بایست زندگی ساده و به دور از اشرافیت باشد؟
بله، زیرا منطقی نیست که خانواده انسان خوب، بخواهند خارج از دایره اعتقادی سرپرست خوب خود زندگی کنند. البته اگر واقعاً خوب بود و نه اینکه ظاهر خوب را برای منافع شخصی بخواهد.
تصور کنید که همسر یا فرزندان یک انسان خوب، به او بگویند تو برو بهشت ولی ما می خواهیم به جهنم برویم!
آیا این فرد یا همان انسان خوب دیندار، همسر خود را درست انتخاب نکرده و آیا فرزندان خود را درست تربیت ننموده است؟
همچنین انسان دیندار یا خوب، چطور ممکن است دیگران را به ساده زیستی تشویق و هدایت کند، درصورتی که همسر و فرزندانش از وی تبعیت نمی کنند!!؟
یا آنکه فرد دیندار یا خانواده وی مشغول مال اندوزی باشند، در صورتیکه مال اندوزی در همه ی ادیان الهی مذمت شده است!!
(بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ * وَيْلٌ لِكُلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَةٍ * الَّذِي جَمَعَ مَالًا وَعَدَّدَه )
پس کسی که این نوع تفکر را تبلیغ می کند و خانواده را خارج از حوزه ی ساده زیستی انسان دیندار و خوب می داند، برای توجیه خطای خودش می باشد و اصولاً این افراد، خودشان نیز اعتقاد درست دینی ندارند و از لباس دین و دینداری در حال سوء استفاده برای منافع شخصی خودشان هستند.
