تنبیه توسط والدین یا خداوند، نشانه ی محبت و ارزش است و تنبیه نکردن، نشانه خوبی نیست.
Punishment by parents or God is a sign of love and value, and not punishing is not a good sign.
إن عقاب الوالدين أو الله، علامة على المحبة والقيمة و عدم المعاقبة ليست علامة جيدة.
اگر والدین فرزند خود را یا خداوند بنده ی خود را مجازات یا تنبیه کردند، برای آنست که به راه صحیح هدایت شود و در واقع برای او ارزش قائل شده اند ولی اگر مجازات نکنند یعنی برای او ارزش قائل نیستند و قابل هدایت نمی دانند.
پس اگر کسی گناه می کند و مجازات نمی شود باعث افتخار نیست و لازم است دلیل را جستجو نماید.
گاهی اخلاق انسان آنقدر کثیف می شود که امکان اصلاح از بین می رود.