رانت و رانت خوار در همه جای دنیا وجود دارد ولی در اکثر کشورهای دنیا، اصول دزدی از ملت رعایت می شود ولی متأسفانه در ایران چنین نیست.
مثال شاگرد و دزدی از فروشگاه
فرض کنیم یک فروشگاه، ناخواسته دزدی را برای کار در فروشگاه استخدام کند. معمولاً شاگرد یا کارگر دزد اصولی را رعایت می کند که مشکلی برایش ایجاد نشود.
به مقداری دزدی می کند که صاحب فروشگاه متوجه نشود.
لذا در مقدار دزدی خود حدودی را رعایت می کند.
حالا فرض کنیم کارگری را استخدام کند که دزد نباشد ولی دزدان براحتی بتوانند از او دزدی کنند.
در این حالت دزدان لازم نیست حدودی را در دزدی خود رعایت کنند بلکه سعی می کنند هر قدر می توانند دزدی کنند زیرا ممکن است رقیبان پیش دستی کنند و همه چیز را بدزدند.
لذا نتیجه کارگری که دزد نباشد ولی مراقب خوبی برای فروشگاه نباشد بدتر از کارگر دزد خواهد بود.
برخی مسئولین با آنکه دزد نیستند ولی چون از دزدان رانت خوار فریب می خورند نتیجه ای بدتر از مسئولین دزد خواهند داشت.
مثلاً مسئولینی دزد نباشند ولی سر رشته ای از موضوع قیمت تمام شده نداشته باشند و حتی ندانند که می توان با کالای مشابه خارجی مقایسه کرد قطعاً از کارخانه ها و مافیای تولید کنندگان کالاهای مورد نیاز مردم فریب می خورند. بسیاری از کالاها حتی با قیمت دلار آزاد و با وجود استفاده از آب و برق و گاز و کارگر ارزان، در ایران بسیار گرانتر از خارج از کشور فروخته می شود. این اشکال در اکثر کالاهای اساسی و مورد نیاز مردم وجود دارد. از کارخانه های لبنی و گوشتی و ماکارونی و روغن تا خودرو و لوازم خانگی. البته در موضوع خودرو این اشکال مضاعف است و آن به دلیل وجود قطعه سازان رانت خوار می باشد که قسمتی از قیمت گران خودرو به دلیل خودروسازان است و قسمتی به دلیل قطعه سازان خودرو است و گرانی ناشی از قطعه سازان بیشتر از گرانی ناشی از خودروسازان می باشد.
تأکید من روی رانت در ایران، اهمیت برطرف کردن آن برای رفع خطر از ایران و قدرتمندتر شدن ایران بزرگ و انقلاب اسلامی آن است. زیرا خطر رانت در ایران بیشتر از خطر امریکا و غرب و رژیم صهیونیستی برای جمهوری اسلامی ایران است.
