پس از پیشرفت فلسفه و علم فیزیک، دانشمندان متوجه شدند که ماهیت جرم یا ماده را نمی دانند!

تا بدانجا رسید دانش من  ***  که همی بدانم که نادانم (ابو علی سینا)

وقتی علم بشر به جایی رسیده بود که فکر می کرد به نهایت علم نزدیک شده است، ناگهان با نظریه ریسمان و جهانهای موازی، افق جدیدی برای بشر باز شد و متوجه شد که بسیاری چیزها را نمی داند. حتی چیزهایی که فکر می کرد می داند متوجه شد که اشتباه فهمیده بود.

تاریخچه ذرات بنیادی:

فلاسفه ی قبل از میلاد مسیح، اعتقاد داشتند که عناصر اولیه مواد آب، خاک، آتش و هوا هستند.

از آن پس، تحولات زیادی صورت گرفت تا به مفهوم امروزی اتم و ذرات تشکیل دهنده ی آن یعنی پروتون و نوترون در هسته و الکترون که دور هسته در گردش است رسیدند.

ابتدا پروتون را ذره بنیادی فرض می کردند که قابل تجزیه نباشد

ولی برای پروتون و امثال آن، ذرات تشکیل دهنده از کوارک و لیپتون فرض نمودند و بعد از مدت کوتاهی وجود آنها اثبات گردید.

در مدل استاندارد ذرات بنیادی ارائه شده، فرمیون های بنیادی، ماده و پادماده را می سازند و بوزون های بنیادی، ذرات حامل نیرو را تشکیل می دهند که در تعامل بین فرمیون ها را بعهده دارند.

کوارک ها و لیپتون ها، نقاطی با بعد خیلی کوچک در نظر گرفته می شوند و عمل متقابل آنها توسط نیروی بوزون های بنیادی، جرم ذرات مرکب مانند پروتون و نوترون را تشکیل می دهند و به آ نها حجم می دهند.

مثلاً پروتون از دو کوارک دو سوم مثبت و یک کوارک یک سوم منفی تشکیل شده تا بار  مثبت یک را نتیجه دهد.

جرم چیست؟؟

آیا جرم:

قسمت صلب دارد؟

ماهیت موجی دارد؟

ماهیت میدانی دارد؟

ذرات بنیادی تشکیل دهنده ی اتمها یا کوارکهای تشکیل دهنده ی ذرات ترکیبی بنیادی چه ماهیتی و چه جنسی دارند؟؟

دانشمندان اذعان دارند اطلاعی ندارند.

حکما، فیلسوفان و خصوصاً دانشمندان فیزیک تا قرن 20 فکر می کردند ماهیت ماده یا جرم را بیشتر و بیشتر شناخته اند ولی در حال حاضر با پیشرفت علم و با تعمق بیشتر و مباحثات فراوان بین دانشمندان فیزیک و فلسفه، به این نتیجه رسیدند که ماهیت ماده یا جرم را نمی شناسند.

این اعتراف ناشی از تعمق بیشتر در پیچیدگی ساختار ماده یا جرم است.

همچنین برخی فیلسوفان، آنچنان سر در گم شدند که وجود ماده را تصور ذهنی بشر تلقی نمودند و واقعیت وجود آنرا انکار کردند!!

چون ندیدند حقیقت *** ره افسانه زدند

البته در حال حاضر نیز، مردم عادی فکر می کنند ماهیت ماده یا جرم را می شناسند!

حالا دانشمندانی که اذعان دارند، هنوز ماده و بسیاری چیزها را نمی شناسند، چگونه برخی از ایشان می خواهند منکر وجود خالق باشند؟!

کسی که هنوز ماده را نمی شناسد، توانایی انکار خالق آنرا ندارد.

لذا انکار قانون علیت و انکار وجود خالق، ناشی از نادانی است.

همچنین اگر کوانتم مکانیک در حد میکروسکوپیک، قانون علیت را نقض می کند،

نباید قوانین اثبات شده که بر پایه علیت می باشند را انکار کنیم، بلکه می بایست کوانتم مکانیک را ناقص بدانیم.