فرق خالق جهان هستی بودن و خلق کردن آسمانها و زمین

فرق خالق جهان هستی بودن و خلق کردن آسمانها و زمین.
اولی مستقل از زمان و دومی در ظرف زمان هستند.
اولی شروع و پایان ندارد و دومی هر دو را دارند.
The difference between being the creator of the universe and creating the heavens and the earth.
The first is independent of time and the second is in time dimesion.
The first has neither beginning nor end, and the second has both.
الفرق بين خالق الكون و خلق السماوات والأرض.
الأول مستقل عن الزمن والثاني مرتبط بالزمن.
الأول ليس له بداية ولا نهاية ، والثاني له كلاهما.

خالق کل شیء

خلق کننده ی همه چیز

خلق السماوات و الأرض

آسمانها و زمین را خلق کرد.

خالق جهان هستی بودن، قدیم است و مبدأ زمانی ندارد.

ولی خلق آسمان ها و زمین مبدأ زمانی دارد و تابع قوانین علت و معلول هستند و در زمان معینی آنها طی فرآیند علت و معلولی بوجود آمده اند.

زنجیره علت و معلول داخل ظرف زمان  و ترتیب دارد ولی علت العلل، خارج از ظرف زمان و خالق آنست و در ترتیب زمانی علت و معلول قرار ندارد.

خالق، علت العلل است و در زنجیره علت و معلول و در ظرف زمان نیست.

خالق، در ترتیب زمانی علت و معلول نیست زیرا او خالق ظرف و محور زمان است.

زنجیره هزار سر علت و معلول در ظرف زمان و حلقه اتصال آن به علت العلل، مستقل از زمان است.

زنجیره ی علت و معلول شامل همه اجزاء جهان هستی می شود.

زنجیره علت و معلول با ظرف و محور زمانش در دل علت العلل است.

انسان عاجز از فهم چیزی است که نیاز به زمان و مکان ندارد.

انسان بعلت محدودیتی که در مکانیزم شعور خود دارد نمی تواند جهان بدون محور زمان را تصور کند و همه چیز را در محور زمان و با تاخیر و تاخر حوادث درک می کند.

نگاهی دیگر به موضوع

خداوند، کل را خلق نکرد بلکه خالق کل یا جهان هستی است.

فرق خلق کردن و خالق بودن خداوند

خلق کرد یعنی زمان قبلی بود و خلقی نبود واین موضوع مشکلات منطقی زیادی بهمراه دارد.

اگر خلقی نبود و خداوند بود پس با صفت خداوند که خالق بودن است متناقض می باشد.

اگر خلق نبود و خداوند هم نبود عاملی برای ظهور خداوند نیز نخواهد بود و عدم ادامه می یافت.

و البته همه این موضوعات منتفی هستند زیرا زمان و جریان زمان، وابسته به خلق می باشد و همراه با خلق وجود دارند و در عدم، زمان نیز وجود ندارد.

البته می توان گفت که خداوند اجزاء را خلق کرد زیرا خلق اجزاء در بستر زمان منطقی هستند.

بطور مثال، خلق ماده از انرژی.