رئیس جمهور می فرماید حجم مبادله دلار در سامانه نیما بیش از 90% کل مبادلات است و حجم مبادلات در بازار آزاد بسیار کم است و مهم نیست.
اگر حجم مبادلات دلار آزاد کوچک است ولی می بینیم که معیشت مردم بر اساس آن صورت می گیرد، چرا دولت این بازار کم حجم و کوچک را مدیریت نمی کند؟؟
همچنین اگر حجم مبالات دلار در بازار آزاد کم است، چگونه ممکن است این حجم کم از دلار در بازار آزاد، قیمت ریالی طلای داخلی را که احتمالاً بیش از 100 میلیارد دلار است و کلیه کالاهای قیمتی یا مصرفی را که باز هم بیش از 100 میلیارد دلار قیمت دارند را تعیین می کند. اقتصاددانان و حتی مردم عادی نمی توانند این مطلب را قبول کنند.
حجم بزرگ مبادلات ارز در سامانه نیما نیز، حکایت از حجم بزرگ رانت و فساد اقتصادی در سامانه نیما می باشد و این موضوع افتخار ندارد.
در حال حاضر رانت موجود در تفاوت قیمت دلار در سامانه نیما که 28500 تومان و بازار آزاد، که حدود 45000 تومان می باشد، چیزی در حدود 16500 تومان است که اگر 16500 را نسبت به 28500 تومان بسنجیم چیزی در حدود 58% می باشد.
یعنی 58% درآمد دولت به جیب رانت خواران می رود زیرا می دانیم:
- سهم ورود ارز غیر دولتی در سامانه نیما بسیار اندک است.
- کسانی که از ارز نیما استفاده می کنند کالای تولیدی خود را به قیمتی، بالاتر از ارز آزاد می فروشند و برخی از ایشان، قسمت اضافه ارز خود را در بازار آزاد بفروش می رسانند.
همچنین می دانیم که دولت، کمتر از 58% کسری بودجه دارد که از طریق افزایش نقدینگی جبران می کند و اگر این رانت بزرگ نباشد نه تنها نیاز به افزایش نقدینگی و کاهش ارزش پول ملی ندارد بلکه می تواند نقدینگی اضافه را از بازار جمع آوری نماید و آنرا صرف ساخت مسکن تحقق نیافته و عمران های دیگر و افزایش مبلغ یارانه ها نماید.
دولت با این کار می تواند باعث بهتر شدن معیشت و رضایت مردم شود. ولی چرا این کار را نمی کند؟
بارها در صدا و سیما، و آخرین آن در برنامه چشم انداز شبکه چهار سیما در روز دوشنبه 10 بهمن 1401، سخن از تعارض منافع می شود. کسانی که از این منافع استفاده می کنند می بایست بدانند که اگر رضایتمندی مردم حاصل نشود موجودیت نظام ازبین می رود و اگر خدای ناکرده موجودیت نظام از بین برود منافعی نمی ماند که برای آن تلاش نمایند. و البته اینرا کارشناس برنامه چشم انداز و مجری آن تلویحاً فرمودند که دولت می بایست با اشخاص و نهادهایی که تعارض منافع دارند بنشیند و تفاهم کند و این موضوع نشان داد که مسئولین، آشنایی لازم را در نسبت به این اشکال بزرگ و راه حل آن دارند. البته اگر تفاهم به نتیجه نرسید مصلحت نظام که در رضایتمندی مردم است بالاتر از ایشان است که متوجه مصلحت واقعی نظام نیستند.
ایران بزرگ و انقلاب بزرگ آن و زحمتهای امام خمینی و رهبری حکیمانه موجود، نباید به خاطر این اشتباهات واضح در خطر انقراض قرار گیرد و یا دچار تلاطم های بزرگ شود.
این دهه سرنوشت ساز از تاریخ، شاهد جنگ بسیار بزرگ ترکیبی بین سرمایه داران بزرگ غرب و دوستان ایشان از یکطرف و نیروهای مقاومت مردمی و ایران و چین و روسیه از طرف دیگر هستیم. طرف برنده، طرفی است که حکیمانه تر عمل کند و از اشتباهات بزرگ و کوچک ولی مهم بپرهیزند.
