علت انحراف فیلسوف، فراموش کردن اصول بدیهی و اثبات شده قبلی خودش است

فیلسوف مانند صخره نورد، می بایست به اصول محکم تکیه کند تا سقوط نکند.

The philosopher, like a rock climber, must rely on solid principles to prevent from falling.

يجب أن يعتمد الفيلسوف، مثل متسلق الصخور ، على اصول راسخة لتجنب السقوط.

صخره نورد در مسیر خود میخ هایی قرار می دهد که اگر افتاد او را بگیرند و از سقوط وی جلوگیری کنند.

فیلسوف نیز در مسیر تحقیق به اصولی محکم می رسد.

اگر موضوعی او را آشفته کرد و راه حلی برای آن پیدا نکرد، نباید اصول محکم قبلی را کنار بگذارد.

اگر قدرت تحلیل یک فیلسوف، زیاد باشد، سقوط نمی کند ممکن است بخاطر طولانی بودن مسیر به سر مقصد نهایی نرسد ولی به هر جایی از مسیر که میرسد صحیح است و نتایج درستی را بازگو می کند.

اگر به اشتباه رسید یعنی راه را گم کرده است.

دلیل انحراف و سقوط بسیاری از فیلسوفان بزرگ و کوچک، توجه نداشتن به اصول ذکر شده فوق در طول مسیر استدلالات منطقی و فلسفی می باشد.